Dierenwelzijn in de ogen van drie generaties veehouders

De gesprekken met de veehouders zijn een reis door de tijd. Wat duidelijk naar voren komt in de generatiedialogen, is hoe het denken over dierenwelzijn wordt beïnvloed door de tijd. De kijk op het welzijn van dieren verandert ook bij boeren, maar de liefde voor het vak en het vee blijven onvoorwaardelijk. 'Het respect voor het dier is niet veranderd. De manier waarop we met ze omgaan ook niet. Alleen de schaal is groter geworden', zegt varkenshouder Arno van den Aker.

In de gesprekken praten de veehouders openhartig over de dilemma's en spanningsvelden waarmee ze worstelen. Een daarvan is economie versus ideaal. 'Investeringen moeten financieel wel uitkunnen', zegt melkveehouder Kees Ham. Andere dilemma's hangen samen met regelgeving versus praktijk, kalf-bij-koe en beeldvorming versus werkelijkheid. Het steekt dat veehouders worden neergezet als het probleem, terwijl veel van hen juist proberen bij te dragen aan oplossingen.

Los van schaalgrootte

Dat de publieke beeldvorming schuurt met de dagelijkse praktijk, komt ook nadrukkelijk naar voren in het gesprek met de 'raadsboeren' Jeannette van der Ven, Annechien ten Have, Hans Huijbers en Joost Eringfeld. Deze veehouders en dierenartsen zijn of waren lid van (Jong) RDA. De zorg voor dieren staat los van de schaalgrootte en veel burgers kijken met een menselijke bril naar dieren, benadrukken zij.

Het boekje (hieronder te downloaden) sluit af met de vraag van de RDA hoe veehouders het vertrouwen en de ruimte kunnen krijgen om een duurzame balans te vinden tussen dierenwelzijn en rendement, tussen het boerenerf en de samenleving. 'Hoe maken we zichtbaar wat er echt op het erf gebeurt, zodat beeldvorming en praktijk dichter bij elkaar komen?', schrijft de RDA over de opdracht die hij zichzelf stelt. 'Niet alleen denken vanuit idealen, maar vanuit wat werkt voor het dier, de boer en de maatschappij', aldus bedrijfsopvolger Joeri Ham.