'Check minimaal een keer per jaar de klimaatinstellingen'

Ongenoegen door bijvoorbeeld te hoge temperaturen of tocht uit zich in bijtgedrag, stelt Van den Brink. 'We meten standaard in stallen de temperatuur en de hoeveelheid lucht die wordt afgezogen. Wie het goed wil doen, meet ook regelmatig het CO2- en ammoniakgehalte van de stallucht. Varkens reageren met name ook op een te hoog ammoniakgehalte.'

Hoe signaleer je tocht?

'Kijk naar het liggedrag van je dieren. Normaal gesproken zoeken varkens verse lucht op. Dat betekent dat ze redelijk verspreid door een hok liggen. Is dat niet het geval en liggen ze bijvoorbeeld achter in het hok, dan moet er een keer een lichtje gaan branden.'

Klimaatinstellingen noemt u een ondergeschoven kindje. Waarom?

'Er zijn nog best veel varkenshouders die als het klimaat in de computer eenmaal is ingesteld, er niet meer naar omkijken. Maar eigenlijk moet iedere varkenshouder dat toch minimaal een keer per jaar wel doen. Varkens veranderen genetisch en dat heeft invloed op het stalklimaat en de ventilatiebehoefte. Wanneer je veranderingen doorvoert, doe dat dan stap voor stap. Het liggedrag van de dieren is je kompas.'

Waarom legde u in het webinar zo'n nadruk op de voeler?

'De voeler registreert de temperatuur. Als varkenshouder wil je weten wat de temperatuur tussen je varkens is. De plaats waar de voeler hangt, is daarom heel belangrijk. Die moet in alle afdelingen op dezelfde plaats en hoogte hangen. Wanneer dat niet het geval is, wat meet je dan? Vaak staat op alle afdelingen wel dezelfde ventilatiecurve.'

Wat is de juiste voelerhoogte?

'Warme lucht stijgt op. Hangt een voeler te hoog, dan registreert die een temperatuur die hoger is dan die tussen de varkens. Hangt de voeler te laag, dan slaat deze te snel aan op koude lucht en stopt het ventileren. Ideaal is de hoogte waarop de voeler net niet aanslaat op koele inkomende luchtstromen.'