'Verdraagt de politiek de wetenschap?'

Het standpunt van LTO is helder: als de politiek de toelatingsbeoordeling van gewasbeschermingsmiddelen belegt bij onafhankelijke, wetenschappelijke instituten en daar hoge normen aan stelt, dan moet zij de uitkomsten van die beoordeling ook respecteren. Door die uitkomsten ter discussie te stellen, ondermijnt de politiek het gezag van onafhankelijke overheidsinstituties – een fenomeen waar diezelfde politiek op andere domeinen juist haar afschuw over uitspreekt.

Het klinkt logisch: een overheid die zich aan haar eigen spelregels houdt. Maar in praktijk zien we het tegenovergestelde. De Tweede Kamer hield vorige week een rondetafelgesprek over de toelating van glyfosaat. Kamerleden geven daarover hun eigen mening en maken objectieve, wetenschappelijke toetsing daarmee onderhevig aan subjectieve, politieke profileringsdrang.

Het is goed dat toegestane middelen regelmatig kritisch tegen het licht worden gehouden. Nieuwe wetenschappelijke inzichten moeten worden meegenomen. Als blijkt dat middelen bij verantwoord gebruik gezondheidsrisico's opleveren, dan moeten deze middelen uit de markt worden gehaald. Omwille van de gezondheid van burgers en omwonenden, maar ook omwille van de gezondheid van onze voedselproducenten.

Niemand wil marchanderen met de volksgezondheid, maar de politiek moet ook niet marchanderen met de wetenschap. Dit zien we nu wel gebeuren. Opvallend genoeg juist door politieke partijen die doorgaans anderen de maat nemen over 'science based' besluitvorming. Aan hen heb ik maar één boodschap: wetenschap is géén gelegenheidsargument!