Tuinbouw moet werk maken van achilleshiel

Ook de vleesverwerkende industrie leunt zwaar op de relatief goedkope krachten met een bovengemiddeld arbeidsethos en vakmanschap. Zij willen werk doen waar in Nederland maar weinig mensen voor zijn te porren. Daar komt bij dat het vaak om seizoenswerk gaat en in korte tijd veel werk moet worden verzet. De hoogproductieve arbeidsmigranten zijn al jaren een uitkomst voor menig tuinder.

Die kwetsbaarheid wordt blootgelegd door de coronacrisis. De afgelopen jaren is geïnvesteerd in huisvesting en is een certificeringssysteem in het leven geroepen. Toch popt juist die huisvesting nu weer op. De arbeidsmigranten wonen samen op of nabij het bedrijf op een relatief klein oppervlakte. En dus niet coronaproof.

Voormalig SP-fractieleider Emile Roemer kreeg een half jaar geleden de opdracht de woon- en werkomstandigheden van arbeidsmigranten onder de loep te nemen en komt nu met aanbevelingen. Deze zijn niet mals. Als het aan Roemer ligt wordt er drastisch geïnvesteerd in de woonunits om deze coronaproof te maken. Het gebrek aan beschermende maatregelen tegen coronabesmettingen voor de arbeidsmigranten bevestigt hun tweederangspositie, menen sommigen. Daar wil Roemer voor eens en voor altijd vanaf.

Een trendwatcher die ik dit voorjaar sprak, voorspelde dat de coronacrisis een boost zou geven aan veel innovaties, ook op het thema arbeid. Robots en andere technologische ontwikkelingen zouden op termijn de afhankelijkheid van de grootschalige inzet van arbeidsmigranten moeten doen verkleinen.

Maar zover is het nog lang niet. Voorlopig ligt de focus op de omstandigheden waaronder deze arbeiders hun werk doen, hun grote waarde voor de land- en tuinbouw en zal de sector opnieuw werk moeten maken van deze achilleshiel.