Paastijd: hoop en nieuw leven

Ik zie en hoor hoe zwaar een groot aantal ondernemers met hun (gezins)bedrijven lijden onder de coronacrisis en hoe onzeker ze zijn over wat de toekomst gaat brengen. Daar komt bij dat leden zelf of in hun nabijheid geconfronteerd zijn met Covid-19.

Toch wil ik vasthouden aan de gedachte van Pasen, die van hoop en nieuw leven. Binnen LTO wordt door medewerkers, bestuurders en met leden hard gewerkt om de impact van de crisis zoveel mogelijk te beperken. Er worden bergen verzet en hopelijk is dat voldoende om de bedrijven door deze zware periode te laten komen.

Daarnaast zie ik een enorme creativiteit ontstaan. Leden, burgers en bedrijven melden zich om te kijken hoe boeren en tuinders geholpen kunnen worden in de behoefte van personeel of om wegvallende markten op te vangen. Voor een aantal bedrijven betekent dat kansen, nieuwe wegen worden ingeslagen. Dat leidt ook tot nieuwe samenwerkingen en een verbindingen tussen boeren en tuinders. Maar ook mét de samenleving.

Het toont wederom dat de verantwoordelijkheid die wij voelen verder gaat dan de zorg voor onze dieren en gewassen. Mooi en kwetsbaar vond ik het dilemma dat een boerin schetste: moest ze de laatste mondkapjes op het bedrijf bewaren voor de bescherming van haar gezin en de medewerkers, of zou ze deze toch inleveren voor de medische zorg? Misschien wel meer dan voorheen doet de sticker op mijn laptop zijn eer aan: #trotsopdeboer en uiteraard de tuinder.